Kim jesteśmy?

Jesteśmy grupą małżeństw, które w swoim pragnieniu zrodzenia potomstwa i w obliczu trudności z tym związanych poszukują wsparcia nie tylko medycznego, ale również duchowego. Nasze historie ukazują, że przeżywanie niepłodności z Bogiem i w Bogu zmienia perspektywę widzenia. Otrzymaliśmy wiele dobra i czujemy potrzebę podzielenia się nim. Wszystkich nas łączy pragnienie spełnienia w życiu i wiara, że miłujący Bóg odpowie na to pragnienie w najlepszy dla każdego sposób.

Dla kogo jesteśmy?

Dla Was… Dla nas… Duszpasterstwo to nie instytucja. To wspólnota, w której działamy z myślą o wszystkich małżeństwach borykających się z trudnościami w staraniach o potomstwo.
Według oficjalnych szacunków takich małżeństw jest w Polsce około 20%. Część z nich stanowią małżeństwa katolickie, nie decydujące się na techniki wspomaganego rozrodu. Nasza droga nie jest łatwa: po przejściu całej diagnostyki niepłodności, często nieskutecznym leczeniu stajemy przed pytaniem: co dalej? Lekarze proponują inseminację i in vitro, my – z przyczyn etycznych – nie możemy się na to zgodzić. Pozostaje bolesna pustka, którą trudno wypełnić i ciągle powracające pytania: „dlaczego” i „co mamy robić, Boże”?

Co proponujemy?

Modlitwę, obecność i zrozumienie bez zbędnych pytań.
Podstawową formą wsparcia są Msze Święte w intencji małżeństw pragnących potomstwa i napotykających przeszkody na drodze do rodzicielstwa. Odbywają się one w każdą drugą niedzielę miesiąca  w kościele pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny Matki Miłosierdzia na warszawskich Stegnach. Po Mszy Świętej,  zapraszamy także na spotkanie w gronie małżeństw.

W zależności od aktualnych potrzeb i możliwości organizujemy spotkania tematyczne: z psychologiem, lekarzami, pracownikami z ośrodka adopcyjnego… Dwa razy w roku staramy się organizować weekendowe lub jednodniowe dni skupienia, będące czasem wyciszenia i pogłębienia więzi małżeńskich i z Bogiem.

Pary uczestniczące w mszach i spotkaniach przechodzą od poczucia zranienia, odrzucenia, niezrozumienia i samotności do wewnętrznego ukojenia, otwartości na Boga i Jego plan, a w konsekwencji – odnalezienia swojej własnej drogi. Czasem jest to rodzicielstwo biologiczne, czasem adopcyjne, a czasem odkrycie wartości życia we dwoje.

W jaki sposób dołączyć do Duszpasterstwa?

Po prostu przyjdźcie na Mszę i spotkanie (albo tylko na Mszę…).
Duszpasterstwo ma formę otwartą – małżeństwa przychodzą, gdy tego potrzebują i odchodzą, gdy uznają, że nadszedł na to czas. Wszystko w wolności, a na spotkaniach to właśnie małżeństwa są dla siebie nawzajem wsparciem.

We wszystkich działaniach towarzyszy nam duszpasterz ks. Grzegorz Leszczyk MIC.

Początki Duszpasterstwa

Duszpasterstwo Małżeństw Pragnących Potomstwa powstało w Warszawie w 2008 r. z inicjatywy Katarzyny i Tomasza Jaroszów poszukujących w Kościele duchowego wsparcia dla małżonków borykających się z trudnościami z poczęciem i pragnących realizować swoje powołanie zgodnie z Bożym planem.

Początki istnienia wspólnoty sięgają stycznia 2008 r., kiedy to po raz pierwszy, w kościele Matki Bożej z Lourdes w Warszawie została odprawiona Msza Św. w intencji małżeństw mających trudności z poczęciem dziecka. Ówczesny proboszcz, a obecnie nasz  duszpasterz – ks. Tomasz Nowaczek jako kapłan otwarty na inicjatywy osób świeckich w Kościele, ze zrozumieniem podszedł do tego ważnego, lecz niestety pomijanego problemu niepłodności małżeńskiej.

Początkowo wspólnota, będąca pierwszą tego typu inicjatywą w Polsce działała pod nazwą Duszpasterstwo Niepłodnych Małżeństw, by z czasem zmienić nazwę na obecnie funkcjonującą.

Nasze duszpasterstwo spotkało się z bardzo pozytywnym przyjęciem przez zainteresowane małżeństwa, które odnalazły w nim swoje miejsce w Kościele. Wiele z nas zdecydowało się na adopcję lub doczekało biologicznego dziecka, część kontynuuje leczenie lub nadal oczekuje, próbując odczytać Boży plan dla swojego życia; wszyscy zaś doświadczają nieustannie siły i potęgi wzajemnej modlitwy, wsparcia i umocnienia. Relacje członków wspólnoty dawno przekroczyły ramy spotkań, przenosząc się na grunt osobisty, przyjacielski, przybierając kształt wspólnych wyjazdów i spotkań. Dwukrotnie odwiedził nas i inicjatywę pobłogosławił abp Henryk Hoser.